Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό). 2014.
καταιβάσιος — καταιβάσιος, ον (Α) [καταίβασις] 1. (για αστραπές και κεραυνούς) αυτός που κατεβαίνει 2. (το αρσ. ως κύριο όν.) Καταιβάσιος επίθετο τού Απόλλωνος, τον οποίο καλούσαν στις προσευχές να κατέβει, να επανέλθει στη χώρα τους … Dictionary of Greek
καταιβάσιον — καταιβάσιος descending masc/fem acc sg καταιβάσιος descending neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
καταιβασίου — καταιβάσιος descending masc/fem/neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
καταιβασίῳ — καταιβάσιος descending masc/fem/neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
καταβάσιος — και καταιβάσιος, ον (Α) [κατάβασις] (επίθ. τού κεραυνού) αυτός που κατέρχεται, που κατεβαίνει από τον ουρανό (α. «ἐρρύσατο φυγόντα πῡρ καταβάσιον» ΠΔ β. «καταιβάσιον Διὸς ἔγχος» το κατερχόμενο από τον ουρανό ακόντιο τού Διός, δηλ. ο κεραυνός,… … Dictionary of Greek
